180. Jennifer Clement MODLITWA O LEPSZE DNI

W chwili, kiedy zafascynował mnie język hiszpański, zapragnęłam poznać bliżej kulturę krajów hiszpańskojęzycznych. Meksyk był jednym z nich. Dokładałam starań, by oglądać filmy, sięgać do książek, które opisują życie w tych miejscach. Prędko okazało się, że kolorowy świat z telenowel nie istnieje. Modlitwa o lepsze dni autorstwa Jennifer Clement jest bolesnym obrazem współczesnego Meksyku. Miejsca, gdzie kwitnie handel narkotykami i ludźmi, gdzie przestępczość i korupcja opanowały wioski i miasta, a życie można stracić w biały dzień na ruchliwej ulicy.

Ladydi Garcia Martinez swoje niezwykłe imię otrzymała na cześć księżnej Diany. Jednak jej życie nie przypomina bajkowej opowieści. Dziewczyna mieszka wraz z nadużywającą alkoholu matką w niewielkiej wiosce nieopodal Acapulco. Jest to niemal opuszczone miejsce, z którego wyjechali wszyscy mężczyźni. Udali się do Stanów Zjednoczonych, by zdobyć pracę i z daleka utrzymywać swoje rodziny. Większość z nich zdecydowało już nie wracać, założyli w nowym miejscu inne rodziny, a o pozostawionych w Meksyku krewnych zapomnieli. Pozostałe na miejscu kobiety strzegą swoich córek przed chciwymi rękoma porywaczy kobiet. Dziewczęta są oszpecane, przebierane za chłopców, ukrywane w wykopanych w ziemi jamach. Właśnie w takich warunkach dojrzewa Ladydi. Jej życie jest naznaczone ciągłym strachem.

Jennifer Clement dorastała w Meksyku. Jak sama mówi, przez dziesięć lat wysłuchiwała opowieści dotkniętych przemocą Meksykanek. Wśród nich były zarówno żony, córki i kochanki handlarzy narkotyków, jak i bliscy zaginionych, nigdy nie odnalezionych kobiet. Ich opowieści posłużyły za kanwę opisanej historii. Choć bohaterka powieści Modlitwa o lepsze dni jest powieścią fikcyjną, podobnych jej dziewcząt znajduje się w Meksyku tysiące. Ukrywają się, by nie paść ofiarą napaści i porwania. Jeśli próba ukrycia się nie powiedzie, zostają porwane i sprzedawane kolejnym panom, przechodząc z rąk do rąk. Zmuszane są do prostytucji lub przemytu narkotyków. Szczegółowe szacunki nie są prowadzone, jednak uznaje się, że rocznie przez granicę z USA przemyca się nawet 800 000 osób. Trzeba jednak pamiętać, że nie wszyscy porwani opuszczają Meksyk. 

Modlitwa o lepsze dni jest opowieścią młodej dziewczyny, prawie dziecka. Jednak nawet to nie potrafiło przełamać brutalnego realizmu historii nakreślonej przez autorkę. Bohaterka Jennifer Clement jest na swój sposób niewinna i naiwna, a jednak kryje w sobie pewną dojrzałość, którą kształtują trudne doświadczenia i chęć przetrwania. Wysłuchując jej zwierzeń, poznajemy zupełnie obcy dla nas świat, egzotyczny, pełen biedy, bólu, smutku i strachu. Kolejne wydarzenia udowadniają, jak trudne perspektywy czekają na młodych ludzi w Meksyku i jak niepewny jest ich los. W państwie bezprawia uczciwość nie ma znaczenia, jest wartością względną.

Pomimo bolesnej, pełnej dramatyzmu tematyki Modlitwa o lepsze dni jest powieścią napisaną niezwykle lekko i wartko. Z pewnością duża zasługa leży w formie powieści. Historia Ladydi opowiedziana jest przystępnym, nieskomplikowanym językiem. Łatwo wyobrazić sobie, że właśnie takimi słowami posługiwałaby się młoda dziewczyna. Także wydanie powieści sprzyja lekturze; litery są duże, treść czytelna, podzielona na niezbyt długie rozdziały. Trochę ponad trzysta stron powieści połyka się w parę chwil, szczególnie jeśli fascynuje się tematyką Meksyku lub gustuje w literaturze faktu. 

Za egzemplarz dziękuję: