156. Iwona J. Walczak DOM ZŁUDZEŃ: IGA

Im wyżej się wspięło, tym boleśniejszy okazuje się upadek. Przekonuje się o tym Iga Podkańska, żona wpływowego biznesmena. Kobieta wiedzie beztroskie życie, wydając zwitki banknotów, które usłużnie podsuwa jej mąż. Luksusowy samochód, piękny dom nad jeziorem i szafy pełne ekstrawaganckich strojów zamawianych z eleganckich katalogów. Iga ma wszystko, łącznie z potężnym bagażem życiowym. Pewnego dnia nad firmą pojawia się widmo bankructwa, luksusy pryskają, jak bańka mydlana, podobnie, jak małżeństwo Igi. Kobieta musi przyjąć lekcję pokory i zmierzyć się z tym, co podsuwa jej los. Czy walka o rodzinną ziemię odziedziczoną po ukochanym dziadku  pozwoli kobiecie przekonać się, jakie wartości mają największe znaczenie?

Iwona J. Walczak stworzyła bohaterkę niezwykle charakterystyczną. Igę poznajemy jako zepsutą kobietę, rozpieszczaną przez męża grubymi tysiącami przeznaczonymi na „cukiereczki”, matkę, która dziecko co rusz podrzuca rodzinie, choć nie zajmuje się niczym innym jak wydawaniem pieniędzy i kosztowaniem drogich przyjemności. Szczerze mówiąc, trudno Igę polubić, gdy sama siebie przedstawia z tak niekorzystnej strony. Kiedy jednak noga Igi się powinie, poznajemy jej drugą twarz. Okazuje się ona silną kobietą, która potrafi walczyć, gdy ktoś zajdzie jej za skórę i gdy na czymś jej zależy. A na czym zależy Idze? Przede wszystkim na ziemi należącej niegdyś do jej ukochanego dziadka, człowieka, który w jej życiu odegrał niebagatelną rolę i którego wymaganiom nie łatwo jest sprostać. Towarzysząc Idze w walce o uratowanie ziemi, czytelnik jest świadkiem zachodzącej w niej głębokiej przemiany. Iga przewartościuje swoje priorytety i nauczy się pokory, ale nie będzie to szybki i łagodny proces...

Historia kreślona przez autorkę jest dwutorowa. Skupia się ona na czasach współczesnych, równocześnie pozwalając Idze wracać wspomnieniami do lat dzieciństwa, dorastania i młodości. Poznając niełatwe losy bohaterki, czytelnik poznaje ją samą i choć z pewnością wielu jej zachowań wciąż nie potrafi zrozumieć, to jednak spogląda na nią nieco bardziej wyrozumiale.

Powieść Iwony J. Walczak dobrze wpasowuje się w kanony literatury kobiecej. Zawiodą się jednak czytelniczki, które liczą na słodkie klimaty, nową, gorącą miłość i romantyczne scenerie. Dom złudzeń Iga jest powieścią przede wszystkim dla kobiet, ponieważ o kobiecie opowiada: kobiecie silnej, zdecydowanej, lubiącej gorący seks i luksusy. To wszystko można na kartach tej powieści znaleźć, to – i dużo więcej. Historia Igi może być również traktowana jako swoista przestroga: czerpmy radości z codziennego życia, ale nie zatracajmy ostrości widzenia, liczmy się z ludźmi, szanujmy wartości. Wspinając się wysoko, pamiętajmy, jak bolesny może być upadek.

Powieść Iwony J. Walczak została napisana prostym, przystępnym językiem, który z pewnością ma niemały wpływ na odbiór powieści  i spotka się uznaniem czytelniczek. Narratorką opowieści autorka uczyniła samą Igę i w tym miejscu książka nieco mnie rozczarowała. Iga bowiem ma talent to snucia długich monologów, które mnie drażniły. Zdarzały się momenty, kiedy po przeczytaniu kilku stron, reflektowałam, że nie wydarzyło się nic istotnego, brakowało akcji, dynamiki. Tego w książce Iwony J. Walczak było mi mało. Dużo większym zainteresowaniem obdarzyłam wspomnienia Igi z przeszłości, niż jej współczesne tarapaty. 

Okładka powieści (piękna - jak to na ogół w kobiecych książkach Repliki) nie oddaje ducha tej książki. Spodziewamy się romantycznej historii z kwiecistym tłem, miłości, marzeń, być może układania życia na nowo w tytułowym Domu Złudzeń. Otrzymujemy opowieść o harcie ducha, pewności siebie, walce, wewnętrznych zmianach, o współczesnej kobiecie, jakich z pewnością wiele wśród nas. Książkę obdartą z romantyzmu, za to nasyconą złudzeniami głównej bohaterki. Czy Iga zrozumie, gdzie przebiega granica pomiędzy życiem a mirażami? Na to pytanie odpowie wam ona sama, snując swa długą opowieść...