251. Sarah Moss NOCNE CZUWANIE

Nocne czuwanie to jedna z tych powieści, w których brak choćby cienia przewidywalności, przez co wydają się jeszcze bardziej tajemnicze i niepokojące. Nastrój ten potęguje jeszcze duszna i mroczna atmosfera wyspy Colsay, na którą przenoszą się bohaterowie, odosobnionej, wilgotnej i nieprzystępnej. W rodowej posiadłości Cassinghamów Anna usiłuje pogodzić tworzenie naukowej książki z obowiązkami domowymi i opieką nad dwójką dzieci, co nie jest łatwe i negatywnie wpływa na stan jej nerwów. Sytuacja staje się jeszcze bardziej napięta, gdy podczas prac ogrodniczych rodzina natrafia na szczątki zakopanego w ogrodzie dziecka. Wyspa skrywa jeszcze więcej zagadek niż mogłoby się zdawać na pierwszy rzut oka, a makabryczne znalezisko sprzed lat rzutuje na stan psychiki wszystkich członków rodziny.

Powieść Nocne czuwanie w znacznym stopniu jest zapisem skomplikowanych i toksycznych relacji rodzinnych. Autorka ukazuje je na tle dwóch niezwiązanych ze sobą rodzin przebywających na jednej wyspie. Spodobało mi się, jak Sarah Moss przedstawiła trudy macierzyństwa i pokazała, że nie jest ono tak różowe, jak mogłoby się wydawać. Autorka stopniuje napięcie i nastrój, w który wpada bohaterka. Pokazuje, że kobieta, która musi pogodzić pracę zawodową z rodzicielstwem, a na dodatek nie otrzymuje niezbędnego wsparcia, może wpaść we frustrację i zbliżyć się do niebezpiecznego stanu. Tajemnica z przeszłości intryguje czytelnika i buduje napięcie w powieści. Autorka odsłania jej rozwiązanie stopniowo, za pomocą listów sprzed lat, opisujących mieszkańców wyspy, ich zwyczaje, zabobonne tradycje i ciężkie życie. Wartym odnotowania szczegółem jest to, że chociaż Moss stworzyła zupełnie fikcyjną wysepkę, posłużyła się przy tym faktami dotyczącymi realnego miejsca i jego mieszkańców.

Nocne czuwanie jest powieścią napisaną prostym, a równocześnie pięknym językiem, w opisy dnia codziennego autorka wplata nastrojowe porównania, potrafi też świetnie oddać klimat odosobnionej wysepki i nocnych niepokojów bohaterki. Powieść jest niespieszna i spokojna – dla wielbicieli bardziej dynamicznej literatury może być usypiająca i drażniąca. Ale ja i tak polecam, bo Sarah Moss stworzyła powieść ciekawą, intrygującą i dobrze napisaną. Jeśli lubicie takie książki, nie powinniście być zawiedzeni.