252. Roxana Saberi MIĘDZY ŚWIATAMI Moje życie i niewola w Iranie

W miejscu, w które trafiła Roxana Saberi, prawda nie istniała. Tam "prawda" powstawała na miejscu, szlifowana ustami prowadzących przesłuchanie śledczych...

Roxana Saberi, amerykańska dziennikarka od lat mieszkająca i pracująca w Iranie, zostaje brutalnie aresztowana rankiem 31 stycznia 2009 roku. Oskarżona o szpiegostwo na rzecz Stanów Zjednoczonych bierze udział w absurdalnych przesłuchaniach i procesach, w których uznaje się tylko jedną rację. Zastraszana, gnębiona i szantażowana, ostatecznie zostaje skazana na karę 8 lat więzienia, którą ma odbyć w Evin. To więzienie znane w całym świecie. Stąd ludzie wychodzą zmaltretowani fizycznie lub psychicznie, czasami zaś nie wychodzą wcale. W sprawie niewinnie zatrzymanej dziennikarki interweniują Hillary Clinton, Barack Obama i wiele organizacji zajmujących się obroną praw człowieka. 

Książka Między światami. Moje życie i niewola w Iranie jest zapisem stu dni, jakie autorce przyszło spędzić w więzieniu Evin. Stu dni wypełnionych strachem, niepewnością i wątpliwościami. Stu dni poświęconych bezowocnym przekonywaniom śledczych, że jest niewinna, głodówkom i zmaganiu się ze swoimi wewnętrznymi wątpliwościami. Jako dziennikarka stykała się z różnymi obliczami władzy, jednak to, czego zaznała w Evin, okazało się dla niej zupełną nowością. Szybko zrozumiała, że w tym miejscu liczy się tylko jedna prawda i tylko ta jedna prawda może ujrzeć światło dzienne. 

Na kartach swojej książki Saberi wiernie odtwarza przebieg aresztowania, następujących po nim kolejnych przesłuchań oraz dni spędzonych w celi. Przytacza również swoje własne zmagania, podczas których musi zdecydować, czy podjąć grę irańskich śledczych i zgodzić się na fałszywe zeznanie, które w nią wmuszają, czy bronić swojego stanowiska. Przerażona odkrywa, że w kraju, który tak bardzo kocha, prawda nie istnieje. Jest tworzona na potrzeby śledztwa i powtarzana uparcie dopóty, dopóki przesłuchiwany nie przyjmie jej za własną. Zastraszana Roxana obawia się, że spędzi w więzieniu resztę życia lub zginie w "nieszczęśliwym wypadku" na terenie jednostki karnej. Jeszcze nie wie, że za murami więzienia powoli rusza lawina protestów przeciwko jej niesłusznemu aresztowaniu. 

Pogłoski na temat aresztowanych w Iranie dziennikarzy i działaczy politycznych dotychczas docierały do nas za pośrednictwem prasy i telewizyjnego ekranu. W takich warunkach nie odczuwa się powagi sytuacji, niebezpieczeństwa, jakie grozi aresztowanym ludziom, stają się oni jedynie cieniami na politycznej planszy gdzieś w dalekim świecie. Książka Roxany Saberi przybliża nam podobne wydarzenia, pozwala poczuć chociaż maleńką cząstką siebie, co czuje człowiek, który zostaje uwięziony, nie podlega żadnym racjonalnym prawom i traci swoją godność. To poruszająca historia, która wzbudza w czytelniku głęboki niepokój, przeraża i zasmuca. Równocześnie determinacja z jaką o prawdę i przetrwanie walczyła autorka, przyniosła mi swoiste poczucie dumy i radości. Z kart tej książki wyłania się bowiem nie tylko przerażający obraz irańskiego reżimu, ale również silny, wartościowy człowiek, który nie ugiął się pod wpływem strachu i pozostał wierny samemu sobie.

Dziękuję: